Wandelroutes_1 - PensionNeske

Molen de Grauwe Beer.

In 1891 liet molenaar Hein Cuypers via de Maas een oude houtzaagmolen naar Beesel brengen om deze langs de St' Antoniusstraat te herbouwen. Cuypers bouwde de molen om tot korenmolen. De bovenkruier was in 1614 gebouwd in de Zaanstreek, waar ze misschien nog boomstammen verwerkte die door de Huurvaarders waren aangevoerd. Deze gedachte illustreert nog eens mooi de verwevenheid van onze geschiedenis. Sinds 1983 staat de molen op een schitterende locatie langs de Maas. Het kunstobject  "Huurvaarders"  symboliseert de Maas en haar houttransporten van  "Huurvaarders"  in de  zeventiende en achtiende eeuw. Het is gemaakt door de beeldend kunstenaar Tom Smetsers, met een gedicht van Peter Winkels. In 2014  is de molen opnieuw verplaatst,  i.v.m. eventuele hoogwaterrisico’s. De onderbouw is aangepast, de molenaar geeft graag uitleg over de molen en het funktioneren daarvan en biedt U daarna graag een consumptie aan.

Zandkuilweg.

We verlaten Ouddorp en de dijk en komen langs een monumentje dat herrinert aan de hoogwaterstanden van 1993 en 1995. Dit stukje van deze route loopt via het originele huurvaarderspad waarlangs de houtvlotters vroeger terugliepen naar Roermond. Bij een oude Linde staat een fraai wegkruis. Het zou zijn opgericht ter nagedachtenis aan iemand die hier door de bliksem werd gedood. Het keramische corpus werd in 1973 vervaardigd in het atelier van St' Joris.

Vreeberg, Schoolt en Solberg.

We vervolgen het Huurvaarderspad dwars door langgerekte stuifduinen die zo'n 10.000 jaar geleden vooral langs de oostkant van de Maas- van Mook tot Echt werden afgezet door de aanhoudende westenwind. Het bos hier op de Vreeberg bestaat voornamelijk uit eik, berk, lijsterbes, grove den, vlier en sleedoorn en er hangen diverse soorten nestkasten voor holenbroeders als pimpelmees, koolmees en bonte vliegenvanger. De das is een typische bewoner van ons agrarisch cultuurlandschap. Hij heeft zijn burcht hoog en droog in dit stuifduin, midden tussen de landbouw gebieden waarin hij s'nachts op zoek gaat naar voedsel. Het is de grootste  lid van de marterfamillie en een echte alleseter. We verlaten het Huurvaarderspad, waarvan in zuidelijke richting geen tastbare aanwijzingen meer zijn. Rechts van ons ligt, aan bijna alle kanten omsloten door stuifduinen, het oude ontginnigsgebied de Schoolt. Langs de akkers lopen we naar de Solberg, waar lange tijd de schietroede van Beesel stond. Hier oefende de Sint Sebastianusschutten (de oude schutterij) en vanaf de vroege 17e eeuw ook de Sint Jorisschutten (de jonge schutterij). Hun geschiedenis is nauw verbonden met die van het 7-jaarlijkse draaksteken.

De Mortel.

De Mortel is een voormalige kleikuil waar mogelijk al in de Romeinse tijd de grondstof voor een plaatselijke panneoven werd gewonnen. Het "Venneken" zoals dit water in de 17e eeuw werd genoemd, vormt evenals de eerdere poelen een belangrijk biotoop. Er staat een prachtig insectenhotel, heel belangrijk voor de voortplanting van insecten die afhankelijk zijn van hout, zoals sollitaire bijen, boktorren en spinnen. ook hangen hier diverse nestkasten en vleermuiskasten. Met de voorwerpen in de "voelkast" kunnen we onze tastzin testen.